Skały są latarniami zatoki –
świecą oczami kochanków.
Z wieżyczki minaretu cichnie pieśń nad pieśniami
i płacze nad wodami orszak Amfitryty.
Semiramida różami pachnąca
tak dłonie wysoko podnosi,
że w opuszczonej kapliczce
archanioł wzrok traci.
Źródła powtarzają twarze,
kwiaty nawet w zamknięciu pachną pożądaniem.
W wielkich amforach słońce krzepnie,
a ogród wiszący nad skałami
przypomina nagie ciało kobiety.
Bałczik
Nikos Chadzinikolau